Nadat we de omgeving wat verkend hadden zag ik een mooie route op de kaart aangegeven waarbij we 1 nacht in een hut konden overnachten. Bij het informatiepunt wat informatie opgevraagd en de hut geregeld. Dat stond voor overmorgen op het programma. De volgende dag hebben we eerst een trektocht gemaakt naar het einde van het dal. Een weinig belopen pad dat langzaam stijgend naar een gletsjer toeliep. We vertrokken vroeg om het onstabiele weer van de middag te vermijden. Het pad liep eerst door een lieflijke omgeving met ontzettend veel bloemen en vervolgens door een ruiger blokkenterrein. Bijna aan de voet van de gletsjer de lunch opgegeten en teruggelopen naar de camping.
De volgende dag weer vroeg opgestaan, de overbodige spullen in de auto gelegd en begonnen aan de tweedaagse huttentocht. Het pad eerst omhoog om naar de hut Vittorio Emanuel te komen. Pittig stijgend maar de beloning van de uitzichten waard. Bij de hut aangekomen even wat gedronken en gegeten en ons de ogen uitgekeken over alle mensen die de Gran Paradiso afkwamen. Die hadden duidelijk een pittige tocht achter de rug. Daarna op redelijk gelijke hoogte naar de hut van bestemming lopen. Onderweg begon het weer om te slaan en was er continue de dreiging van onweer en regen. Dat liep niet prettig maar uiteindelijk toch de hut gehaald. Een redelijk gezellige hut met grote slaapzaken en lekker eten en 's avonds een prachtig uitzicht op de Gran Paradiso!
De volgende ochtend afgedaald naar de auto en gereden naar het volgende deel van de tocht, waarover je in het volgende stuk kunt lezen. Maar eerst weer de foto's:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten